Vanochtend las ik op de voorpagina van De Telegraaf dat het Openbaar Ministerie mijn advocaat Arthur van der Biezen verdenkt van het deelnemen aan een criminele organisatie en van medeplichtigheid aan heling van gestolen schilderijen.

Het is niet de eerste keer dat het OM een advocaat publiekelijk in een kwaad daglicht stelt. Recent was Nico Meijering slachtoffer van de geldingsdrang van justitie. Hij werd ervan beschuldigd vertrouwelijke informatie door te spelen naar criminelen. Eerder vuurde het OM in de strafzaak tegen Willem Holleeder venijnige pijlen af op diens advocaat Bram Moszkowicz waardoor deze zich genoodzaakt voelde de verdediging ‘in het belang van zijn client’ te stoppen. De Officieren Fred Teeven en Koos Plooij hadden weloverwogen enkele amoureuze sms’jes van Moskowicz geopenbaard en toegevoegd aan het strafdossier. Die actie leek eerder karaktermoord dan een zinnige bijdrage aan de waarheidsvinding.

Hilton
Tijdens een live uitgezonden persconferentie van Moszkowicz werd Jan-Hein Kuijpers op 19 februari 2007 gepresenteerd als de nieuwe advocaat van Willem Holleeder. Voorafgaand had Jan-Hein mij in het Hilton hotel aan de Apollolaan zijn dilemma voorgelegd.

Kuipers was sinds 2005 mijn advocaat en werd, kort nadat Moszkowicz besloot de verdediging van Holleeder neer te leggen, plotseling overvallen met het verzoek het stokje van Moszkowicz over te nemen. Jan-Hein wist niet goed hoe hij hierop moest reageren en hield mij voor: ‘Ik ben jouw advocaat. Als jij het niet wil, doe ik het niet’. Maar voor de ambitieuze advocaat en zijn kantoor was dit natuurlijk een unieke en ultieme kans om naam te maken in het ‘proces van de eeuw’. Dat gunde ik Jan-Hein. Alleen kon hij mij dan niet meer bijstaan.

Nieuwe raadsman
In augustus 2006 maakte ik voor het eerst kennis met kantoorgenoot Arthur van der Biezen die bij een raadkamerzitting over mijn voorlopige hechtenis inviel voor Jan-Hein. Van der Biezen maakte toen een goede indruk, alleen niet op de rechtbank want die besliste dat ik 1 september 2006 weer terug moest naar het Huis van Bewaring.

Ik wist dat Van der Biezen, evenals als Kuijpers, eerder had gewerkt bij de bekende strafpleiter Piet Doedens en daar ervaring hadden opgedaan. Van der Biezen kon beschikken over het strafdossier en de kennis die reeds op het Bossche advocatenkantoor Kuipers & Van der Biezen Advocaten aanwezig waren. Mijn keuze voor Van der Biezen als opvolger van Jan-Hein lag dan ook voor de hand.

Onschuldig
Van der Biezen heeft mij verzekerd dat hem in de schilderijen-zaak niets te verwijten valt, en ik geloof hem. Ik weet hoe het is om als verdachte door het leven te gaan en wens hem alle sterkte. Ik heb begrepen dat Stijn Franken inmiddels de verdediging van Van der Biezen op zich heeft genomen. Mr. Franken zal vast en zeker aantonen dat Arthur ten onrechte als verdachte is aangemerkt. Het zou goed zijn om daarna de schijnwerpers eens te richten op het Openbaar Ministerie. Want waarom zou je advocaten beschuldigen van strafbare feiten als die verdachtmakingen zelden of nooit leiden tot vervolging, laat staan tot een veroordeling?