In de afgelopen weken zijn in mijn strafzaak Terrel, die bij aanvang ‘26Terrell’ heette, een reeks getuigen gehoord bij de rechter-commissaris. Als verdachte mocht ik niet bij het horen van die getuigen aanwezig zijn, maar mijn advocaat wel om vragen te stellen. Het waren intensieve weken van voorbereiding.

Geen sinecure
Het horen van getuigen is bepaald geen sinecure. Het vereist dossierkennis om de juiste vragen te kunnen stellen, vragen waaruit blijkt uit welke bron van wetenschap getuigen hebben geput bij hun eerdere verklaringen. Hebben zij dingen persoonlijk met mij ervaren of meegemaakt of hebben zij hetgeen zij verklaren van horen zeggen of uit de media. Dat is nogal een verschil.

‘We gaan zelfs terug naar de jaren ’80 en ‘90’
Het bizarre van mijn strafzaak die draait om de verdenking dat ik een deel van het Heinekenlosgeld via in 2002 door mij aangekochte panden op de Wallen zou hebben witgewassen, blijkt al aan het begin van ieder verhoor als de rechter-commissaris de getuige voorhoudt: ‘U wordt gehoord als getuige. We gaan vragen stellen over gebeurtenissen van lang geleden. We gaan zelfs terug naar de jaren ’80 en ‘90. Ik realiseer mij dat dit lang geleden is en uw geheugen u mogelijk in de steek kan laten. Als u bepaalde zaken niet meer precies weet, geef dat dan aan.’  

Geheugenverlies
Vandaag zijn de getuigenverhoren bij de rechter-commissaris afgerond, op twee getuigen na. Dat zijn getuigen die door het OM in stelling zijn gebracht in de strafzaak. Beiden moeten nog bij de rechter-commissaris worden gehoord. Een van de twee heeft al driemaal een gepland verhoor afgezegd, en de andere getuige, die afgelopen maandag is gehoord, leed plotseling aan geheugenverlies. Hij kon zich wat hij op 26 en op 30 april 2021 zo gedetailleerd bij de politie had verklaard nauwelijks meer herinneren, laat staan die verklaringen bevestigen, nuanceren of tegenspreken. De getuige heeft van de rechter-commissaris een maand de tijd gekregen om zijn geheugen terug te vinden.

Spiegel voorhouden
De komende weken zet ik alle getuigenverklaringen op een rijtje en zal ik de meest relevante en opmerkelijke onderdelen eruit lichten, wat ik in het hoger beroep van het Kolbak-proces ook heb gedaan, zoals trouwe lezers weten. Van ‘ABN-AMRO niet betrokken bij bod op speelhallen’, gepubliceerd op 30 mei 2008 tot een kort bericht op 3 juli 2009, de dag van mijn vrijspraak, heb ik politie en justitie destijds in tientallen publicaties over de strafzaak Kolbak een spiegel voorgehouden. Dit heeft niet geleid tot het inzicht bij politie en justitie dat het manipuleren van getuigen, het stellen van sturende vragen tijdens verhoren en het niet volledig waarheidsgetrouw opmaken van processen-verbaal, niet altijd een succesvolle strategie is. De modus operandi van een nieuwe generatie rechercheurs en officieren van justitie is nog steeds hetzelfde als toen, zo blijkt uit het inmiddels omvangrijke strafdossier Terrel.

‘De slechtste mens van de wereld’
Elke vrijdag publiceer ik een nieuw artikel over mijn strafzaak om die inzichtelijk te maken, dus houdt mijn website de komende maanden in de gaten. Ik verklap alvast hoe de persoon die gisteren onder ede bij de rechter-commissaris is gehoord de getuige van het OM met plotseling geheugenverlies omschreef: ‘de slechtste mens van de wereld’.