In verband met een gerechtelijk vooronderzoek naar onder andere Willem Holleeder stond er op 19 juli 2005 ineens een politiemacht voor de deur om huiszoeking te verrichten. Eerst bij mij thuis in Oud-Zuid, en daarna bij mijn bedrijven op de Wallen. Onmiddellijk na het binnentreden werd mijn mobiele telefoon afgenomen, uit voorzorg dat ik iemand zou bellen. Verhuisdozen vol administratie werd die dag in beslag genomen, onder meer documenten die betrekking hadden op een tweetal in 2003 verkregen leningen.

‘Endstra grote speler op de Wallen’
Zaterdag 27 augustus 2005, ruim een maand na de inbeslagname van mijn administratie door de politie, publiceerde Het Parool de artikelen: ‘Endstra was grote speler op de Wallen’ en ‘Het monsterverbond op de Wallen’. De schrijvers bleken inzage te hebben gekregen in documenten die de politie uit mijn kantoor had meegenomen. Zo schreef de krant over een lening van € 2,2 miljoen van een ‘schimmig maatschappijtje op Anguilla’, terwijl die lening in geen enkel openbaar register stond vermeld. De informatie was ontegenzeggelijk afkomstig uit de bij mij in beslag genomen administratie. Het Openbaar Ministerie vond het blijkbaar opportuun om Het Parool van deze specifieke informatie te voorzien.

Bijzondere positie
De misdaadjournalisten van Het Parool hadden sowieso een bijzondere positie ten opzichte van hun collega’s bij andere kranten. Medio 2005 kregen zij al inzage in getuigenverklaringen uit het politieonderzoek, of beschikten zij erover. Dat blijkt onder meer uit een passage in het hiervoor genoemde artikel ‘Het monsterverbond op de Wallen’. Daarin schrijven de journalisten:

‘Uit verklaringen die bij Justitie zijn afgelegd, blijkt dat ten behoeve van die afpersing Marcel Kaatee geregeld door Holleeder naar Endstra’s kantoor aan de Apollolaan werd afgevaardigd om er de boeken te controleren. Kaatee moest dan vaststellen hoeveel Endstra met zijn vastgoed transacties had verdiend, ook transacties waar Holleeder niets mee te maken had. Aan de hand daarvan werd vastgesteld hoeveel Endstra dit keer diende te betalen.”

De bedoelde verklaringen
Aan de hand van alle tot nog toe afgelegde getuigenverklaringen in Kolbak kan eenvoudig worden nagegaan welke processen-verbaal van verhoor de journalisten gezien moeten hebben. Slechts twee verklaringen die vóór de publicatie zijn afgelegd komen qua onderwerp in de buurt van hetgeen in het artikel wordt gesteld.

Haico Endstra verklaarde op 21 februari 2005 summier: ‘Ik weet van een incident dat Marcel Kaatee polshoogte moest komen nemen of er een bepaalde transactie was gedaan.’ Meer wist hij er niet van. En Endstra’s financiële man Joop van der Haar antwoordde op een vraag van de verbalisanten wat Kaatee ‘vermoedelijk namens Holleeder’ wilde zien op kantoor: ‘Kaatee is een keer langs geweest om de betalingsopdracht op te halen of te bekijken ten behoeve van denk ik Holleeder. Kaatee wist dat er geld moest zijn in verband met die WFC-deal.’ 

Op deze uitlatingen van twee getuigen baseerden de Parooljournalisten Vugts en Middelburg dus hun uit hun duim gezogen verhaal dat ik ‘regelmatig ten behoeve van die afpersing’ in opdracht van Holleeder in Endstra’s boeken keek of er nog wat te halen viel. Het verzinsel werd vervolgens klakkeloos overgenomen door andere media en als een feit van algemene bekendheid gepresenteerd.

Witwassen of afpersing?
De Amsterdamse politie toonde journalisten van Het Parool niet alleen inbeslaggenomen stukken en getuigenverklaringen. Er werd ook tekst en uitleg bij gegeven, zo blijkt uit de volgende passage in het artikel:

‘Het Wallen-project van Endstra/Holleeder/Kaatee maakte prominent deel uit van de onderzoeken in de Endstra-zaak, bevestigt de Amsterdamse politie. Daarbij moet een antwoord worden gegeven op de vraag of het bij die 2,2 miljoen uit Anguilla ging om geld van Holleeder dat moest worden witgewassen, of dat het een zoveelste versluierde betaling van Endstra was om te voorkomen dat hij zou worden geliquideerd…’ 

Een derde of vierde mogelijke verklaring over de achtergrond van ‘die 2,2 miljoen uit Anguilla’ sloten de politie en Het Parool op voorhand uit. Op 21 december 2007, ruim twee jaar na de publicatie, sprak de Haarlemse rechtbank mij vrij van het witwassen van de herfinanciering.

Rabobank
De berichtgeving in Het Parool van 27 augustus 2005 bleef niet onopgemerkt. Op grond van de artikelen in Het Parool besloot de Rabobank om mij op een zwarte lijst te plaatsen. In mijn strafdossier zit een faxbericht van Wendy Kok van Rabobank Amsterdam en Omstreken die zij op 1 december 2005 stuurt naar Rabobank Nederland in Utrecht:

Onderwerp: Berichtgeving Kaatee

Beste mevrouw van Schie,

Zoals afgesproken stuur ik u bijgaand de (negatieve) signalen in de media over de heer Kaatee per fax toe.

De bijgesloten artikelen zijn afkomstig uit Het Parool van zaterdag 27 augustus 2005. Indien u vragen heeft kunt u contact opnemen met ondergetekende.

Met vriendelijke groet,
Rabobank Nederland en Omstreken
Wendy Kok

Als gevolg van de berichtgeving in Het Parool kwalificeerde de Rabobank onze jarenlange relatie plotseling als ‘klasse D’, ofwel ‘onacceptabel’. De beëindiging van de relatie werd geeffectueerd vlak na mijn arrestatie op 30 januari 2006. Niet alleen de rekeningen van mijn speelautomatenhallen werden eenzijdig opgezegd maar al mijn Rabobankrekeningen. Ook die van mijn platenlabel en mijn privérekening. In aangetekende brieven maakte de bank op 2 februari 2006 kenbaar dat de Rabobank Groep niet langer geassocieerd wilde worden met mij of met kwesties waarmee ik, terecht of onterecht, in verband werd gebracht. 

De Paroolartikelen ‘Endstra was grote speler op Wallen’ en ‘Het monsterverbond op de Wallen’ zouden later opnieuw een rol spelen, maar dan in de Bibob-procedure.