Vanaf zaterdag 21 januari jl. maakt Het Parool in een serie artikelen de tussenstand op van de vorderingen van Project 1012. Het gemak waarmee uit naam van de gemeente zonder enig bewijs hardwerkende ondernemers, hun bedrijven en vastgoedtransacties op de Wallen worden gestigmatiseerd is ronduit stuitend.

Het Parool scheert sekswinkels, souvenirshops, massagesalons, belwinkels, minisupermarkten, gokhallen en geldkantoortjes over één kam en noemt het ‘schimmige middenstand waar veel duister geld in omgaat, wat de financiële slagkracht van de onderwereld bestendigt, het straatbeeld verloedert en een laagwaardig toerisme genereert.’

Witwassen
Namens de gemeente beweren ambtenaar Hoogeveen en projectleider Pierre van Rossum in Het Parool dat die ‘schimmige middenstanders’ op grote schaal zouden witwassen. Vastgoedtransacties zouden niet deugen. Er zou sprake zijn van ‘evidente witwas’. Daarmee doelen de heren natuurlijk niet op de vastgoedaankopen van NV Stadsgoed maar op vastgoedtransacties van andere partijen.

NV Stadsgoed
Volgens directeur Ronald Wiggers koopt NV Stadsgoed ‘in overleg met politie, justitie en de overheid foute ondernemers of foute eigenaren uit,’ maar Wiggers rept geen woord over witwassen. In Het Parool van 24 januari zegt de baas van Stadsgoed positief gestemd te zijn over de Wallen en legt uit waarom: “Onlangs gaf raamexploitant Rob Koopman in Het Parool toe dat vrouwenhandel op de Wallen voorkomt. Dat de branche erkent dat vrouwenhandel bestaat is gunstig. Vanaf dat moment vechten we samen met de branche voor een beter klimaat in de wijk.” 

Vrouwenhandel
Wiggers doet voorkomen alsof raambordeelhouders op de Wallen vrouwenhandel altijd hebben ontkend. Daarmee zet hij deze branche in een kwaad daglicht. Van ontkenning is echter nooit sprake geweest. De woordvoerder van de Amsterdamse raamexploitanten Jan Broers zat in januari 2010 nog aan tafel bij Pauw & Witteman, nota bene samen met Lodewijk Asscher. Over een beruchte Turkse vrouwenhandelaar bracht Broers naar voren: “Meneer Saban B. was in 1998 al op de gracht en wij (het samenwerkend overleg raamexploitanten, MK) hebben de politie in 1998 gewaarschuwd voor die Turkse groep. Waarom laat u iets lopen van 1998 tot 2007? Wat heeft u al die jaren gedaan om het op te lossen?” 

Asscher antwoordde dat de meisjes bang waren en daarom niets durfden te zeggen, maar in het rapport ‘Schone Schijn’ over vrouwenhandel staat dat er meerdere aangiften lagen tegen de bedoelde vrouwenhandelaren, maar dat die ‘door verschillende factoren’ op de plank zijn gelegd door de politie. Het had van hogerhand geen prioriteit, zo stelt het rapport. Pas veel later heeft Asscher gepleit voor het aanpakken van vrouwenhandel. Verwijten maken naar raamexploitanten zonder de hand ook in eigen boezem te steken is derhalve gratuit. De raamexploitanten ontkennen vrouwenhandel helemaal niet, maar verzetten zich tegen de stellige bewering van de gemeente dat minstens 50% van de prostituees onder dwang werkt.

Nieuwe wallenondernemers
Het criminaliseren van branches en onwelgevallige bedrijven op de Wallen wordt door de gemeente, in evidente samenwerking met Het Parool, als strategisch middel ingezet ten behoeve van Project 1012. Tegenover die ‘schimmige middenstand’ plaatst Het Parool regelmatig nieuwe ondernemers in het gebied die volledig worden gefaciliteerd door de gemeente. De krant prijst hun activiteiten de hemel in zoals restaurant ANNA in de Warmoesstraat, waar een columnist van Het Parool heeft bijgedragen aan het ontwerp van het interieur. In april 2011 opende Lodewijk Asscher het restaurant, en even later beoordeelde weer een andere Parool-columnist het restaurant met een 10.

Wallenmuseum
Net als Michiel Kleiss, die behalve eigenaar van restaurant ANNA tevens eigenaar is van restaurant Harkema in de Nes waar de Amsterdamse PvdA in 2010 de ‘overwinningsnederlaag’ bij de gemeenteraadsverkiezingen vierde, is Melcher de Wind ook zo’n nieuwe ondernemer op de Wallen die aandacht krijgt in Het Parool. Maandag 23 januari jl. publiceerde de krant een artikel over een wallenmuseum dat De Wind samen met anderen wil beginnen in een pand van NV Stadsgoed. De Wind is naar eigen zeggen een bekende van Lodewijk Asscher.

Naast laatdunkende uitlatingen over andere musea in het postcodegebied, zoals het Erotisch Museum aan de Oudezijds Achterburgwal, waar onder meer erotische prenten van John Lennon, zeefdrukken van Hans Kanters, Jan Cremer en andere erotische kunstwerken tentoongesteld worden, beweert De Wind in het interview:
‘Het idee begon met een tentoonstelling over seks en geld in de Beurs van Berlage. De Wind liet zich daarvoor adviseren door Wallenondernemer en kledingontwerpster Danny Linden van Absolutely Danny.’

Beurs van Berlage
De Wind pronkt hier met andermans veren want de inmiddels afgeblazen tentoonstelling Sex $ells in de Beurs van Berlage was helemaal geen initiatief van De Wind maar een idee van mijn vriendin Priscilla Jourdan en Danny Linden. Zij wilden na alle negatieve publiciteit die de gemeente jarenlang over de buurt naar buiten brengt, onder de noemer ‘RedGlam’ het wereldberoemde Red Light District van Amsterdam eindelijk eens in een positief daglicht plaatsen met een spraakmakend festival. Een burlesque striptease show van Dita von Teese in Krasnapolsky zou daar onderdeel van zijn, evenals een groots opgezette tentoonstelling over sex en geld die bezoekers over de hele wereld zou trekken. Voor de praktische uitvoering van de ideeën werd de dames een oud-medewerker van de Beurs van Berlage aangeraden: Melcher de Wind. In de voorbereiding waren alle betrokkenen ervan overtuigd dat de tentoonstelling, dat financieel zou worden ondersteund door de gemeente, een groot succes zou worden. Oud-minister Hedy d’Ancona had zich al bereid verklaard op te treden als commissaris van het project.

Bibob
Op 18 april 2011 besloot de burgemeester de vergunningen van mijn speelhallen definitief te weigeren op grond van de Wet Bibob. Onmiddellijk werd Priscilla door De Wind te verstaan gegeven dat zij zich moest terugtrekken uit haar eigen project omdat zij een relatie had met mij. De gemeente had aangegeven het project anders niet meer financieel te ondersteunen. Priscilla zocht toen onmiddellijk contact met Pierre van Rossum, de leider van Project 1012. Die bevestigde op 19 april 2011 wat De Wind al had aangegeven:

‘Wij vinden het gezien de actuele situatie rond jouw levenspartner echter niet verstandig om op dit moment steun te verlenen aan jouw plannen. Aannemende dat Marcel Kaatee juridische stappen zal zetten, wil ik de uitkomsten daarvan afwachten.

Met vriendelijke groet,
Pierre van Rossum.’

Daarna is Priscilla door De Wind en Linden, om redenen volledig buiten haar schuld (kan zij het helpen dat de gemeente mijn speelhallen wil sluiten?), gedwongen afscheid te nemen van haar eigen veelbelovende project. Dat de gemeente mensen met goede initiatieven voor de stad, en in het bijzonder voor het wallengebied, zo tegen elkaar opzet is beschamend. Nu dit achter ons ligt, was het voor De Wind een kleine moeite geweest Priscilla verdiende credits te geven in Het Parool toen de tentoonstelling ter sprake kwam waarin de ideeën die nu ten grondslag liggen aan zijn wallenmuseum al waren verwerkt. Maar zelfs dat is teveel gevraagd. Het tekent de houding van nieuwe wallenondernemers die zich almachtig wanen met de steun van de gemeente en Het Parool. Steun waar de bestaande wallenondernemers naar kunnen fluiten.

Noot: een door de krant aangepaste versie van dit artikel is op 31 januari 2012 als ingezonden brief gepubliceerd in Het Parool